ကျော်သိန်းသည် ဒီညနေ သင်္ဘောထွက်မှာမို့ ခွဲနေရမဲ့ အချိန်တွေအတွက် အတိုးချပြီး သူ့ရဲ့သမီးအရွယ် ဇနီးသည်လေး နီနီကို ကောင်းကောင်းကြီး စပ်ရှက်သွားမည်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည် ..။ ရေချိုးပြီးလို့ ထမိန်ရင်လျားလေးနဲ့ ထွက်လာတဲ့ နီနီကို ကျော်သိန်း လှမ်းဆွဲကာ ဖက်လိုက်သည် […]
ရီရီဝေသည်အသက်၃၀နှစ်ခန်.ရှိပြီးအရပ်မှာ၅ပေ၃လက်မသာရှိသောကြောင်.အနည်းငယ်ပုသော်လည်းကိုယ်လု့ံးအချိုးအစားမှာ တောင့်တင်းပြီးအသားအရည်မှာဖြူဝင်း၏ ။ရီရီဝေမှာအိမ်ထောင်ကျတာ၄နစ်ကြာပြီဖြစ်သော်လည်းတောင့် တင်းဆဲဖြစ်သည်။လမ်းထဲရှိကောင်လေးများပြစ်မှားခြင်းကိုခံရသူဖြစ်သည်။ဒီနေ့လည်း ရီရီဝေ အစောကြီးနိုးနေသည်။ယောကျာ်းကလည်း မနက်ကတည်းက အလုပ်သွား၍တစ်ယောက်တည်းပျင်းနေစဉ် ဖုန်းမြည်လာလေသည်။ဖုန်းမြည်လာ၍ကြည့်လိုက်တော.ညီမဆုမွန်ဆီမှဖုန်းဖြစ်နေသည်။ ” ဟယ်လို…. မမလား “ ” အေး ပြော ညီမလေး “” ဒီည ကာရာအိုကေသွားဆိုမလို.လိုက်မလား
နန်းမေခင် နှင့် ဒေါ်သင်းသင်းမြိုင်ကို အများက ညီအစ်မဟု ထင်ထားကြသည်။ အမှန်တော့ တူဝရီးတော်စပ်သည်။ ဒေါ်သင်းသင်းမြိုင် က နန်းမေခင်၏ အဒေါ်ဖြစ်သည်။ အသက် (၄၀) ထဲ ရောက်နေပြီ ဖြစ်ပေမယ့် လှတုန်းတောင့်တုန်း ဖြစ်သည်။ သူမ၏အလှကို
“မသစ္စာ” “ရှင်…ကိုအေး” “ကျနော်..မသစ္စာ..ကို.ချစ်တယ်” “သိပါတယ်..ကိုအေး…ဒါပေမယ့် သစ္စာအကြောင်း ကိုအေးဘယ်လောက်သိလို့လဲဟင်” “ကျနော်သိသင့်သလောက်သိပါတယ်၊ မသစ္စာက အပျိုမဟုတ်ဘူး.. တစ်ခုလပ်ဆိုတာလေ” “ဟုတ်တယ်..ကိုအေး အဲဒါတွေကအမှန်ပဲ” “နောက်ပြီး မသစ္စာယောက်ျားကို ကျနော်မြင်ဖူးပါတယ်” “အော်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်မသစ္စာ၊ ဒီလူက.လူယုတ်မာပဲ” “ဘာဖြစ်လို့လဲ” “မသစ္စာတို့အကြောင်းတွေလူတကာကိုလည်း
ကျုပ်သားကတော့ ကံကောင်းတာပဲ ဆူဖြိုးတောင့်တင်းတဲ့ မြို့ကြီးသူကို လိုးခွင့်ရတယ်ဆိုတာ နည်းတဲ့ကုသိုလ်လားဗျာ။ အဓိကကတော့ ကိုယ့်မိန်းမကို ကောင်းကောင်းကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးဖို့ပဲဗျ။ လီးပါရုံ တက်လိုးတတ်ရုံနဲ့ မိန်းမယူလို့ မရသေးဘူးလေ။ ကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင်က အတန်းပညာသာ ပြီးအောင်မတတ်တာ ဒီလိုပညာမျိုးတော့ ဆရာတစ်ဆူပဲ။ စောက်ဖုတ်ထဲ
ကျမကဒေါ်ဖြူဖြူလွှင်ပါ။ ကျမအသက်၃၈နှစ်ရှိပါပြီ၊ ဒါပေမယ့် အရွယ်တင်ပါတယ်၊ အသက်ရလာပေမယ့် ဝလာတာ့မရှိဘူး၊ ကျမမှာ သမီးလေးတစ်ယောက် ရှိပါတယ်၊၊ သမီးလေးနာမည်က ဖြူဖွေးလို့ သူ့အဖေမှည့်ထားခဲ့တယ်။ သူ့အဖေတော့ မရှိတော့ပါဘူး၊ ကျမက နယ်ကပြောင်းလာတာပါ။ တောင်ဒဂုံမှာ နေပါတယ်၊ သမီးအဖေရှိကတည်းက ရဝတကိုပြောပြီး
ကျွန်တော် အမတယောက်က သူတို့မိန်းခလေးသူငယ်ချင်းတွေကြီးပဲ စုပြီး ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားသွားကြဖို့လုပ်တယ် ။ အဲ့တုန်းက ကျွန်တော် ရ တန်း ………. အမ က ပထမ နှစ်လား ဒုတိယ နှစ်လားတော့မမှတ်မိတော့ဘူး ။ သွားမယ့်လူတွေက အမနဲ့
အာဆီ တစ်ထပ်တိုက်လေးက အကြမ်းထည်ပြီးတော့မည်။ ကန်ထရိုက်တာက ဦးအေးမောင်ဖြစ်သည်။ ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်မှု၊ အလုပ်တွင်စေ့စပ်သေချာမှု၊ ပိုင်ရှင်အပေါ် စေတနာတွေထားမှုတွေကြောင့် လူတွေက သူ့ကိုတဖြည်းဖြည်း ယုံကြည်စိတ်ချလာပြီး အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံးကို `ဝ´ ကွက်အပ်သည်အထိ ဖြစ်လာကာ ဦးအေးမောင် တစ်ယောက် ကန်ထရိုက်တစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။“ မောင်ကျော်ရေ…..မောင်ကျော်
သူ့ကို ကုလားထိုင်တလုံးမှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ် ။ သူ့ကို စနှိပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဇက်ကျော ပုခုံး ကို နှိပ်ပေးရင်း..“ ညိုညိမ်းက ဦးကို ဘယ်လို ခေါ်ရမှာလဲဟင်…” လို့ မေးလိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီး “
ဒီတစ်ခေါက်ခြံထဲကိုလာတာဦးစိုင်းလုတစ်ယောက်ထဲဖြစ်လို့ခမ်းအံ့အောနေသည်။ ခါတိုင်းတောင်ကြီးကနေဟဲဟိုးကော်ဖီခြံကိုလာတိုင်းစော်တစ်ပွေအမြဲတန်းပါလာတတ်လို့ ခမ်းကချက်ပြုတ်ပေးပြီးတာနဲ့အိမ်ပြန်ပြီးရှောင်နေရသည်။ ဦးစိုင်းလုက ခမ်းကိုဝက်လက်ပေါင်းစားချင်တယ်ဆိုလို့မီးဖိုထဲမှာအလုပ်ရှုပ်နေတုန်းဦးစိုင်းလုဝင်လာလို့” ဟဲဟဲဒီတစ်ခေါက်အန်ကယ်လာတာထူးဆန်းနေပါလား”လို့ပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းလုက”ဘာကိုထူးစမ်းတာလဲ”လို့ပြန်မေးလို့ရှမ်းသံဝဲဝဲလေးနဲ့”စော်မပါတော့တာလေ” လို့ပြောအပြီးမှာဦးစိုင်းလုက”ဒီမှာရှိနေတာဘဲ”လို့ခမ်းကိုလက်ညှိုးထိုး ပြသည်။ ခမ်းရင်တွေတုန်ပြီး မျက်လုံးတွေပြာသွားသည်။ခမ်းကသူရဲ့အလုပ်သမားဖြစ်သည့်အပြင်တစ်ခုလပ်ဖြစ်တာကိုသူသိရက်နဲ့ ခမ်းကိုသူကမယားလိုနေမယ်ပြောတာဖြစ်လို့အံ့အောပြီးရင်တုန်သွားတာဖြစ်လေသည်။ “ဟာအန်ကယ်ကလည်းခမ်းကအလုပ်သမားပါ”လို့ညှိုးငယ်စွာပြောလိုက်သည်။ဦးစိုင်းလုကတကယ့်ကိုချမ်းသာပြီးအလုပ်သမားတွေကိုလည်းပြည့်စုံအောင်ထားသူဖြစ်သည်။ သူ့ဖာသူမိန်းမပွေပေမဲ့လူတန်စားမခွဲခြားလို့ခမ်းအပါအဝင်အလုပ်သမားအားလုံးကလေးစားပြီးချစ်ကြသည်။ ဒီကော်ဖီခြံကလည်းသူမလုပ်ရင်ဖြစ်ရဲ့သားနဲ့အလုပ်သမားတွေ အလုပ်လက်မဲ့မဖြစ်အောင်သူလုပ်နေတယ်ဆိုတာလည်းအားလုံးသိသည်။ သူ့အကျိုးကိုရှေ့မထားဘဲသူအပန်းဖြေရန်အတွက်သာရည်စူးပြီးဘန်ဂလိုလေးတစ်လုံးဆောက်ကာ တပါတ်တစ်ညအိပ်လောက်လာအပန်းဖြေခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးစိုင်းလုကခမ်းကိုဖက်ထားပြီး” ခမ်းကချောတယ်စေတနာလည်းကောင်းတယ်