အိပ်ခန်းတခုထဲမှာဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းနှင့် သူ့မိန်းမ နွယ်နွယ် အောကား ခွေအတူကြည့်နေချိန်ဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားဒီလိုပဲမကြာခဏ ကြည့်နေကျဖြစ်သည်။ ဇာတ်ကားထဲက နည်းတွေအတိုင်းသူတို့လင်မယားလိုးကြရတာကို နှစ်သက်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ ညားခါစက ရိုးရိုးလိုးခဲ့ကြပေမယ့် အခုတော့ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ လရည်ပန်းထွက်အောင် လီးကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုပ်တတ်နေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း စောက်စိလေးလျှာနဲ့ […]
အတွေ့အကြုံရနေပြီဖြစ်တဲ့ အပျိုလေး မိချိုဟာ ယောကျာၤးတစ်ဦးနဲ့ အတူတူနေရတာကို စွဲမက်လို့နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးသဘာ၀ စိတ်ဆန္ဒဆိုတာ ယောကျာၤးလေးများလိုအမြဲတမ်းတော့စိတ်မဖြစ်ဘူး။ ယောကျာၤးတစ်ယောက်နဲ့ အတူနေဖို့ မိချို စိတ်အပါဆုံးအချိန်ဟာ ရာသီလာခါနီးတပတ်အတွင်းမှာပဲ ဖြစ်တယ်။ ရာသီလာဖို့ တစ်ပတ်လောက်နီးလာပြီဆိုရင်ဖြင့် စိတ်ကိုလှုံ့ဆော်တဲ့ အရာတခုခု
ကျွန်တော့်ထက် အသက်(၇)နှစ်လောက်ကြီးသော မမသန့်နှင့် ပတ်သတ်မိပုံကိုပြန်တွေးမိနေပါသည်…..,ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမသန့် တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမသန့်တို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့. အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင်
ထားထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးဝေ ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ညိနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းလဲရရော မခံချိမခံသာ ဖြစ်ပြီး နေစိုးဝေ ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့ သည် ..။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မှူးကိုလဲ
မောင်မောင်မျိုးတစ်ယောက်တော်တော်ပျော်နေသည်။အခုချိန်တွင် ကမ္ဘာပေါ်မှာ စိတ်အချမ်းသာဆုံးလူစာရင်း ကောက်လိုက်ရင် သူထိပ်ဆုံးနားလေးကပင် ပါလာနိုင်သည်။ တကယ်ပေါက်ရင်တောင် အိမ်တစ်လုံးဝယ်လို့ မရနိုင်တဲ့ အောင်ဘာလေ သိန်း၁၅၀၀ ထီပေါက်တာထက်ပင်ပျော်နေရသည်ဟု ဆိုလျှင် လွန်အံ့မထင်။ အကြောင်းကား သူအလွန်အမင်းစွဲလမ်း ချစ်ခင်ရပါသော…….. ဖူးဖူး ဟုသူအမြတ်တနိုးခေါ်ဆိုအပ်သော မေမီဖူးဖူး
သမီးလေးအရွယ်ရောက်လာတော့ မကေသီတစ်ယောက်စိတ်တွေပူလာ ရပြီ။ခုခေတ်ကလေးတွေကကဲမှကဲ ဆက်စ် ကိစ္စကိုထမင်းစားရေသောက် လုပ်သလိုဖြစ်နေပြီ။အချိန်ပိုင်းနှင့် ငှားတဲ့ဟိုတယ်တွေကလဲပေါမှပေါ ဆိုသလို အွန်လိုင်းပေါ်မှာတင်ချိန်း ဆိုနေကြတာ။တယ်လီဖုန်းဆင်းကဒ်တွေကလဲပေါမှပေါ။လူမှု့ဆိုရှယ်ဖေ့ဘွတ် တွေသုံးနေကြတော့ ခုခေတ်ကလေး တွေထိန်းချုပ်ရတာမလွယ်တော့ပါ ဘူးလေ။ ကိုယ်တွေခေတ်တုန်းကနဲ့မတူဘူး။ တစ်ခုခုဆိုရင်အင်တာနက်ပေါ်ရောက်သွားပြီ။ အဲဒီခါမှအိမ်ကလူတွေသိပြီးအရှက်တကွဲအကျိုးနဲတွေဖြစ်ရရတော့တယ် ။တွေးနေတုန်းရှိသေးတယ် သမီးလေးကစကပ်အတိုအပြတ်နဲ့ မျက်နှာမိတ်ကပ်လိမ်းပြီးအိမ်ပေါ်က
ကျွန်တော်ဆေးရုံကအိမ်အပြန်လမ်းမှာကျွန်တော်ရင်ထဲမှာပျော်ရွှင်ခြင်တွေပြည့်နက်နေသည်ဘာကြောင့်ဆိုကျွန်တော်အလုပ်ထဲတွင်ထိခိုက်မှုဖြစ်ပြီးဆေးရုံတတ်နေခဲ့သည်မှာတစ်လခန့်ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်ကိုအရမ်းချစ်သောကျွန်တော့်မိန်းမဆု တော့သူ့ညီမလင်မယားပျော်ပွဲစားသွားသောကြောင့်အိမ်စောင့်ပေးရန်သူ၏ဇာတိသို့သွာမည်ဟုပြောသွားသည် သို့သော်ယနေ့တွင်သူပြန်လာမည့်နေဖြစ်သည့်အတွက်ရင်ခုန်မှုများရင်ချစ်ဇနီးလေးကိုစောင့်နေမိသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးချစ်ဇနီးလေးကိုလွမ်းနေသောကြောင့်ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တူး…တူး…တူး… တူူး…တူူး…. တူး… လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောတယ်လီဖုန်းမှာ…. လမ်းမှာမို့ဖုန်းသံမကြားတာလားမသိဘူး ထပ်ခေါ်ကြည့်ဦးမှ လူကတင်းနေပြီလေ မလိုးရတာကြာလှပြီကိုး တူး….တူး…တူ.. ဟယ်လို…. ေ မာနေတဲ့အသံနဲ့ဖြေလိုက်တဲ့ဆုသံလေးကြားလိုက်သည် ဟယ်လိုဆု ပြန်လာနေပြီလား ကိုတော့အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ
ကျွန်တော်နာမည်ဟာမောင်မောင်ဖြစ်ပြီးအသက်၂၇ရုံးဝန်ထမ်းပါ။ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်မှာများသောအားဖြင့်တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်စည်စည်းလုံးလုံးရှိ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိနေကြပါတယ်….ကျွန်တော်ဧ၊်လီးမှာ ၅လက်မခွဲအရွယ်အစားသာဖြစ်ပြီး ငယ်ကတည်းကအပျိုကြီးများကိုစွဲလမ်းတတ်သူတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ် …အောကားကြည့်ရင်လည်း..ဂျပန်မင်းသမီး တို့ကိုသာကြည့်ပြီးမှန်းထနေကြဖြစ်တယ် ..တစ်နေ့ကျွန်တော်ရုံးကပြန်လာချိန်ဘုရားပွဲတွေ့၍မြန်မာမုန့်ဝင်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်တို့အိမ်နဲ့မလှမ်းမကမ်းရှိ အန်တီ အိတို့ဆီဝင်လည်ခဲ့ပါသည်။ အန်တီအိသည်ရွှေကြည်အလွန်ကြိုက်တတ်သူတစ်ဦးဖြစ်သည် အသက်၄၉နှစ်ရှိပြီးမုဆိုးမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ခန္ဒာကိုယ်မှာ တင်ပဆုံကြီးပြီး ရုပ်ရှင်မင်းသမီးဝါဝါအောင်ဘော်ဒီထက်နည်းနည်းဝသူဖြစ်သည်။အိမ်တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီး “အန်တီအိရေ ..အန်တီအိရေ..”အော်ခေါ်သေည်လည်းထူးသံမကြား၍အိမ်တံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်ကြည့်သော်အောက်ထပ်တွေဘယ်သူမှမရှိသောကြောင့်အပေါ်ထပ်တက်ကြည့်ပြီးအန်တီအိအခန်းအားကြည့်မိသောအခါ လီးအတုနဲ့အာသာဖြေနေသောအန်တီအိအားတွေ့သောကြောင့်ချောင်းမြောင်းကြည့်နေမိသည် အန်တီအိဧ။်စောက်ဖုတ်မှာခလေး၂ယောက်မွေးထားသောကြောင့်ပြဲလန်နေသောလည်း မဲနက်နေသောအမွှေးများနှင့်စောက်ဖုတ်အုံမှာအလွန်အင်မတန်မှကြည့်ကောင်း၍အန်တီအိပုံစံမှာအလွန်အင်မတန်မှလိုးချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်စေပါသည် ကျွန်တော်လည်းချောင်းဟန့်၍တံခါးခေါက်ကြည့်ရာ
ကျွန်မနာမည် လဲ့လဲ့ပါ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအေးအောင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီင်္အ နွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေဟာ အမေနဲ့
“ထူးပိုင်ရေ… မနက်ဖြန်ကျရင် မင်းအဖေ ရှိရာ လားရှိုးဘက်ကို လိုက်ရမယ်… ကားနဲ့ပဲ သွားမှာ ဆိုတော့ လမ်းမှာ တစ်ည အိပ်ရမယ်ကွ… မေလေးကတော့ မန္တလေးမှာ တစ်ည ဝင်အိပ်မယ် စဉ်းစားထားတယ်… မန္တလေးည လျှောက်လည်ကြတာပေါ့… မင်း…