ဆုံချက်
ကျွန်မ အသက် ၂၀ ရောက်တော့ မောင်လေးက ၁၈ နှစ်၊ အဖေက အသက် ၄၀ စွန်းစွန်းပဲရှိသေးတယ်၊ ကျမမှတ်မိသလောက်ဆို အမေက ကျမအသက် ၁၄ နှစ်လောက်မှာ ရောဂါတစ်ခုနဲ့ ဆုံးသွားတော့ ကျမတို့ မောင်နှမတွေ […]
ကျွန်မ အသက် ၂၀ ရောက်တော့ မောင်လေးက ၁၈ နှစ်၊ အဖေက အသက် ၄၀ စွန်းစွန်းပဲရှိသေးတယ်၊ ကျမမှတ်မိသလောက်ဆို အမေက ကျမအသက် ၁၄ နှစ်လောက်မှာ ရောဂါတစ်ခုနဲ့ ဆုံးသွားတော့ ကျမတို့ မောင်နှမတွေ […]
တနေ့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာတော့ ညီဇော်တို့လင်မယား အိမ်ရောက်နေသည်။ ညီဇော်က ပြုံးပြီး “ကိုကောင်းမြတ် ကျွန်တော့်မိန်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ၃ လကျော်လို့” ပြုံးလျက်ပြောသည်။ “ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ညီဇော်ရာ ဝမ်သားပါတယ်” ညီဇော့်မိန်းမ ယုယုခင်က “ကိုကောင်းမြတ်တို့ကော
နို့ဝလို့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ သားလေးရင်ဘတ်ပေါ်ကို စောင်လေးဖိပေးပြီး ပါးလေးကို အားရပါးရ နမ်းလိုက်မိတယ်။ ကျမအနမ်းကြောင့် တစ်ချက်လူးလွန့်ပြီး ပြန်အိပ်သွားတဲ့ သားလေးကိုကြည့်ရင်း နားစွင့်မိတော့ ”အမလေးး.. အ ဘွတ် ဘတ် ဟင့် အင့်” သံစုံတီးဝိုင်းလို့
အော်…အေးအေး…အင်း…။ ဦးလေးနာမည်ကို ထိပ်တင်မောင်မောင်လို့ မှတ်ထားပေါ့..။ အေး… အခု ဦးလေးဘဝတစ်လျှောက်လုံးက အဖြစ်အပျက်အချို့ကို ပြောမယ်။ ဦးလေး အသက် (၃၅) နှစ်လောက်က ရန်ကုန်ကို ရောက်တယ်…။ ရန်ကုန်မှာရှိတဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲအိမ်မှာ ဘုရားဖူးရင်း ခဏဆိုပြီးနေရာက နှစ်အတန်ကြာ
အော်…အေးအေး…အင်း…။ ဦးလေးနာမည်ကို ထိပ်တင်မောင်မောင်လို့ မှတ်ထားပေါ့..။ အေး… အခု ဦးလေးဘဝတစ်လျှောက်လုံးက အဖြစ်အပျက်အချို့ကို ပြောမယ်။ ဦးလေး အသက် (၃၅) နှစ်လောက်က ရန်ကုန်ကို ရောက်တယ်…။ ရန်ကုန်မှာရှိတဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲအိမ်မှာ ဘုရားဖူးရင်း ခဏဆိုပြီးနေရာက နှစ်အတန်ကြာ
ချစ်မိလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားဘူး။ စုစု ခပ်ချိူချို ဝိုင်တစ်ခွက်ကို တမြေ့မြေ့သောက်ရင်း အတိတ်အကြောင်းကို စဉ်းစားမိတိုင်း သေမတတ် နာကျင်ရသည်။ စုမာယာ ခပ်တိုးတိုးခေါ်သံက နားထဲဗုံးခွဲလိုက်သလို ခံစားရသည်။ ကြင်နာစွာ ချစ်မြတ်နိုးလာခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်အတွင်း အရမ်းချစ်ပြသလောက် လက်ထပ်ပြီးသွားသည့်နောက်ပိုင်း
🎸🎸 တျံ … တျံ … ဒင်ဒင်… ဒန် တန့် ဒန် 🎸🎸 တျံ ဒင် … တျံဒင် 🎶🎶🎶 အဖိတ်နေ့ ညတိုင်း မောင်ပျော့ တစ်ယောက် အပျိုကြီး
စိုးခိုင်တစ်ယောက် ဦးလေးအိမ်၌ နေရင်း ကျောင်းတက်ကာ ဘွဲ့ရခဲ့သည်..။ မိဘနှစ်ပါးစလုံးကလည်းဆုံးပါးသွားကြပြီမို့ ကျောင်းပြီးတော့ ရွာမပြန်ဖြစ်တော့ပဲ ဦးလေးနှင့် အတူ နေထိုင်ခဲ့သည်..။ ဦးလေးဖြစ်သူကလည်း လူပျိုကြီး..။ ဦးလေးနှင့် အတူ နေထိုင်ရင်း နှစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် ဦးလေးလည်းသေဆုံးသွားခဲ့ရာ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ပြီး
ကျွန်မနာမည်က စုလှိုင် ပါ။ အိမ်ထောင်ရှင်မ တစ်ယောက်ပေါ့။ ကျမအမျိုးသားကတော့ ကိုနိုင်အောင်ပါ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုထဲမှာပဲ အတူတူလုပ်ကြပါတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း လေးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်ကြသေးပါဘူး။ ကိုနိုင်အောင်ကတော့ အသက် ၃၄ နှစ်ရှိပြီး
အထက်တန်းကျောင်းကြီးရဲ့ တစ်စင်းထဲသော လမင်းလေး သော်တာ ဟု သတ်မှတ်ခြင်းခံထားရသည့် ကောင်မလေးရဲ့ ဘဝမှာ ပန်းကလေးများကဲ့သို့ မလှပရှာပေ။ အမေမုဆိုးမကြီးနဲ့ ညီမငယ်တစ်ယောက်တို့နဲ့ အတူ ချို့တဲ့ဆင်းရဲစွာ နေရရှာ၏။အမေမုဆိုးမကြီးက အကြော်ရောင်း ၊ ရပ်ကွက်ထဲအဝတ်တွေ လိုက်လျှော်နဲ့ သမီးနှစ်ယောက်