ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ မန္တလေးနားက နယ်မြို့လေးမှာပဲ။ မြို့နာမည်တော့ ထည့်မရေးချင်တော့ဘူး။ ရွာနာမည်တွေတော့ ရေးလိုက်မယ်။ မြို့ရဲ့မြောက်ဘက်မှာ သာယာကုန်းဆိုတဲ့ ရွာရှိတယ်။ မြို့နဲ့ ၇ မိုင် ၈ မိုင် လောက်ဝေးတယ်။ သာယာကုန်းရဲ့ အရှေ့ဘက်သွားရင် ရှမ်းကွေ့ရွာရှိတယ် […]
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပြန်ရောက်တာနဲ့ ကြုံနေတာမို့ ကျနော်တက်ခဲ့သည့် မေဂျာ ဆရာကန်တော့ပွဲကို တက်မိသည်။ မတွေ့ရသည်မှာ ဆယ်စုနှစ် ၃ စုကျော်လောက်ရှိမည့် သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ပြန်ဆုံသည်မို့ ဟေးဟေးဟားဟား နှင့် မှတ်မိသမျှ သူငယ်ချင်းတွေကို နှုတ်ဆက်စကားပြောနေတုန်း ကျောင်းတုန်းက အသေအလဲ
“ မြောက်ကျွန်းသူ မြောက်ကျွန်းသားတို့သည် တရားဝင် ဇနီးမယား မရှိ (ဝါ) တစ်လင်တစ်မယား စနစ်မရှိ..။ မုဒိန်းဆန်ဆန် အဓမ္မ ကာမအမှုများလည်း ကင်းရှင်း၏။ အိမ်ထောင်ရေး အရှုပ်အထွေးများလည်း လုံးဝ ကင်းရှင်း၏။ အကြင်ဖိုသတ္တဝါသည် အကြင်မသတ္တဝါအား အချစ်လွန်ကဲခြင်း
အလင်းရောင်အား နည်းလှသော အုတ်တိုက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ၌ နန်းအီတူး တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေသည်။ သာမန် အားငယ်ရှိုက်ငိုရင်း ထိုင်နေခြင်းမျိုးကား မဟုတ်… တင်ပြင်ခွေလျက် လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ဆန့်ကားကာ… အတွင်းသို့ လေကိုတဝကြီး ရှူသွင်း ရှူထုတ်ရင်း.. သမထ ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။
မအေးမြတဲ့ မတ်လရဲ့ ညနေခင်းတစ်ခုမှာပါ ။ အပြင်မှာလည်း မအေးသလို ရင်ထဲမှာလည်း ပူလောင်နေသည်။ “ ကဲ သမီး မေမေတို့သွားမယ် ဘဘစကား နားထောင်ပြီး လိမ်လိမ်မာမာနေခဲ့နော် ။ လက်ဆောင်တွေလည်း အများကြီး ဝယ်လာမယ်နော်” “
ကိုယ့်လက်တွင်း၌ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်းကပင် ရင်တွေတဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေမိသည်။ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် အစွမ်းထက်သော ကျော်ထက် ပေးလိုက်သည့် လိမ်းဆေးကြီးက အမှန်တကယ်ပင် အစွမ်းပြနေသည်။ ထိပ်လုံးက မဖွင့်ရသေးသော တောင်ပို့မှိုကြီးပမာ အတုံးလိုက် အခဲလိုက်ကြီး ပွယောင်းကြီးထွားနေပြီး လက်ဖြင့်ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်အတွက်
” မောင် … ဒါပြီး … တော်တော့နော် ” ” မောင် … မမူးသေးပါဘူး … မွန် ” တစ်ခုခုအား တွေးပြီး စိတ်ဓာတ်ကျနေပုံရသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း
ကြူကြူက မြင့်မြင့်ရီကို အသာလက်တို့ပြီး ပြောလိုက်သည်ကို နုနု ကြားလိုက်တော့ ရှိုးကေ့စ်နောက်တွင်ရပ်၍ နေရင်းက အသာလေး မျက်လွှာလေးပင့်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ အသက်က (၂၃) (၂၄) ထက်မပို၊ အသားက မဖြူသော်လည်း ခပ်လတ်လတ်လေးဖြစ်သည်။ နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်နှာက
“ ကျွီ ” ကနဲ ကားဘရိတ်ဆွဲသံရှည်ကြီးက ထွက်ပေါ်လာပြီးခဏတွင် သူ့ကိုယ်သူ အနိုင်နိုင်သယ်ကာ လမ်းဖြတ်ကူးလာသော သူသည် ကားရှေ့မှာပင် မှောက်ရက်လဲပြီး ကျသွားလေသည်။ နှင်းဝေတစ်ယောက် ကမန်းကတမ်း ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ရင်း ထိုသူအနားသို့ ရောက်သွားလေသည်။ ကားမီးရောင်အောက်တွင် မှောက်ရက်လဲနေသော
နောက်တစ်လခန့်မှာ လက်ထပ်ရတော့မည့် ဒေါက်တာကေသီဝင်းတစ်ယောက် ခင်ပွန်းလောင်းကိုလည်း သတိမရတော့။ လက်ထပ်ဖို့ ခေါင်းညိတ်ခဲ့သော်လည်း သူမ ချစ်လည်းမချစ်ခဲ့။ အမေ့ငယ်သူငယ်ချင်း အန်တီနွယ်က ကေသီဝင်း ဆယ်တန်းတက်သည့်နှစ်မှစ၍ ဆရာဝန်ဖြစ်သည်အထိ ကူညီဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သော ကျေးဇူးကိုထောက်၍ အန်တီနွယ်၏သားနှင့် လက်ထပ်ရန် ခေါင်းညိတ်ခဲ့ရခြင်းသာ။ ချစ်သူတွေမဟုတ်တော့