သီးတင်းကျွတ် လပြည့်ကျော် တစ်ရက်နေ့ ညလေးက မိုးတိမ်သားကင်းကင်းနဲ့ ကြည်လင်တောက်ပနေသည်။ ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးငယ်တွေရဲ့ ဗျောက်ဖောက်သံက ရပ်ကွက်တစ်ခုလုံး ဟိုမှသည်မှ သောသောညံနေသည်။ “ဖေဖေ နားညီးနေပြီထင်တယ်” “မညီးပါဘူး သမီးရယ် ဖေဖေတို့ ငယ်ငယ်ကလဲ ဒီလိုပဲ ကစားကြတာပါပဲ” […]
ညဖက်ဆို ကျနော့်စိတ်က ဖောက်ဖောက်လာတယ်။ တနေကုန် အလုပ်ပင်ပန်းပေမယ့် ညဆို ရာဂစိတ်က ထကြွသောင်းကျန်းတတ်တယ်။ အိမ်မှာက ကျနော်ရယ် ဝေဝေရယ် နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတာ။ မိဘတွေ ဆုံးသွားပြီးကတည်းက ဝေဝေ့ကို အကိုလိုရော မိဘ လိုရော စောင့်ရှောက်လာခဲ့ရတာ။
“ကိုကိုရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ၊ ကိုကိုနဲ့ တွေ့ချင်လှပြီ” “ကိုကိုလည်း ချစ်လေးနဲ့ တွေ့ချင်တာပဲကွာ၊ အခု မကြာခင် တွေ့ရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ တဝကြီး ချစ်မယ်နော်” အထက်ပါစကားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လလောက်က ပြောခဲ့ကြတာ၊ အခုတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့
ကျွန်တော်က နယ်ကဗျ။ ဒါပေမဲ့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းရောက်အောင် ရန်ကုန်မှာသွားနေဆိုပြီး ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆီကို လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အဒေါ်ကလည်း သူတစ်ယောက်ထည်းမို့ အဖော်ရတယ် ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တာလည်းပါပါတယ်။ ကျွန်တော့် အမေရဲ့ ညီမပေါ့။ သူကလည်း အထက်တန်းပြ
ဦးထွန်းကြည် နှင့် ဒေါ်သီရိလှိုင် တို့မှာ ရုံးတရုံးထဲတွင် အတူတူ အလုပ်လုပ်ကြသူများဖြစ်ပြီး၊ အထက် အောက် ရာထူးဖြစ်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင်မှာ သူ၏ ရာထူးအရ “ဒေါ်” တတ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက် ၃၇ အရွယ် တခုလပ်မုဆိုးမ တောင့်တုန်းဖြောင့်တုန်း
ဦးမြတ်ကျော် ထိုင်နေသော နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာကြီးမှာ မီမီကျော်က လာကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး “အဖေ မနက်ဖြန် သမီးမွေးနေ့လေ ဘာလက်ဆောင်ပေးမှာလဲ” “သမီးက ဘာလိုချင်လို့လဲ” “စိန်နားကပ်လေး လိုချင်တယ်” “စိန်နားကပ် ?” “ဟုတ်တယ် အဖေရဲ့…. ရုံးမှာ မိုးမိုးခိုင်က
တောင်ကြီးရဲ့ ဆောင်းက အေးချမ်းလွန်းတော့ မိုးလင်းလို့ မထချင်ဘဲ စောင်ထဲသာ ဆက်ကွေးနေလိုက်သည်။ ”စိုင်းလေး ထတော့လေ ၁၀ နာရီ ထိုးနေပြီ… မင်း အစ်မကိုလည်း ကားဂိတ်မှာ သွားကြိုလိုက်ဦး..” မငြိမ်း… မမငြိမ်း က အမေ့တူမ..
(ယခု ဝတ္တုတိုသည် အချစ်တက္ကသိုလ် ၃ နှစ်ပြည့် မဂ္ဂဇင်းတွင် ဖော်ပြခံရသော ဇာတ်လမ်းတိုဖြစ်သည်…။ နတ်ဆိုး ကိုယ်တိုင်ရေးသည်..။ထို့ကြောင့် credit ကို အချစ်တက္ကသိုလ် ဟုပင်…။) ဘဝတကွေ့ဆုံတွေ့ခဲ့ရ မဆုံတဲ့ဖူးစာ လောကကြီးက ဆန်းကြယ်တယ်… တကယ့်ကို ဆန်းကြယ်တယ်။
ဇေယျသီရိ တက္ကသိုလ်မှာ လက်ထောက် ပါမောက္ခ ဟန်နရီ ရာဇ၀င် ဘာသာရပ်ကို လာပြနေသည်မှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုနီးပါး ကြာမြင့်ခဲ့ပြီ။ ပရော်ဖက်ဆာဟု ဆိုသော်လည်း ဟန်နရီမှာ အသက် ၃၀ ကျော်ကျော် ၄၀ မပြည့်သေး၊ အသက်က ငယ်ငယ်
ကျွန်တော်တို့ ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာ ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ ခိုးပြေးတဲ့ နေရာကတော့ ကျွန်တော့် အဒေါ် အပျိုးကြီး ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်ကို ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ အဒေါ်က တာဝန်နဲ့ နယ်ကို သွားနေရတာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး။