ဒီလို တစ်နေ့ပေါ့ဗျာ။ အစ်မ လာမယ်ဆိုတော့ သွားကြိုရတာပေါ့ ။ တူမရောက်နေတာ ကြာပေမယ့် သူက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆိုတော့ တစ်မြို့ထဲတောင် တခါတလေမှ ဆုံဖြစ်တာ။ အစ်မက သူ့သမီးဆီ လာလည်တယ် ဆိုတော့မှပဲ သွားကြိုဖြစ်တော့တယ်။ ကျုပ်ကလည်း […]
“ကိုရင်သာအေး… ဘယ်မှာလဲ… ကျုပ် သေချာ မမြင်ရဘူးတော့်…” “ငါ ဒီမှာပါဟ… အေးဘုံရယ်… နင့်မှာလည်း… လကလည်း သာတယ်… လက်ထဲမှာ ဓါတ်မီး ရှိသားနဲ့ သေချာ ထိုးကြည့်လေဟ…” “အေးပါတော်… လာပါပြီ… တော်က ဘယ်နေရာတွေ
ရွာလမ်းတစ်လျှောက် လက်ချင်းချိတ်ပြီး လျှောက်လာတဲ့ သူတို့အတွဲကို တွေ့တဲ့လူတိုင်းက အထူးအဆန်းသဖွယ် ငေးကြည့်နေတာကြောင့် ရဲလေး ရှက်သလိုလိုတောင် ဖြစ်လာသည် ။ ဒီရွာသားဖြစ်တဲ့ သူ့ကြောင့်တော့မဟုတ်။ သူ “မ´´ လို့ခေါ်တဲ့ ခင်ယုလွင် ကြောင့်ဆိုတာလည်း ရဲလေး သိသည်။
ဗေဒါရီကိုင်ထားရသော ပရောဂျက်တွေက မပြီးသေး။ အချိန်မီ မပြီးနိုင်လျှင် အလုပ်ကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ စနေ၊ တနင်္ဂနွေလဲ နားမနေနိုင်၊ ရုံးသွားရမည်။ ဒီကြားထဲ အိပ်ရာထက နောက်ကျလိုက်သေးသဖြင့့် ဗေဒါရီ ရေမိုးချိုးပြီးသည်နှင့် အလှပြင်ခုံတွင်ထိုင်ကာ ပဲများမနေနိုင်တော့။ အဝတ်ကိုလဲ သေချာရွေးမနေနိုင်။
“ကိုကြီး ညီ့ဖုန်းက မကောင်းတော့ဘူး၊ ညီ့ကို အသစ်လဲပေးဦိး” ဦးထက်မြတ်ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ရဲနောင် ပြောလိုက်သည်။ ဦးထက်မြတ်ဆိုသော်လည်း အသက် ၃၀ ကျော်သာ ရှိသေးသည်။ နေ့တိုင်း အားကစားလုပ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိမ်းထိမ်းသိမ်းသိမ်း နေသောကြောင့်
“ ဘာလဲ..ဖိုးထောင် … ဘာပြောမလို့လဲ…။ မင်း အလိုက်ကန်းဆိုးကို မသိဘူးကွာ …” သူ ငိုက်မြည်းနေတဲ့အချိန် ရောက်လာလို့ ဖိုးထောင်ကို သူ မကျေနပ် ။ “ ကျွဲလူးအိုင်ရွာက ရွာလူကြီးတွေ စခန်းမှူးနဲ့ တွေ့ချင်လို့တဲ့..
ဦးဘတုတ် အရမ်းကို သိချင်နေသည်။ အပြင်ကိုတော့ ထွက်မကြည့်ရဲ။ မတော်တဆ တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားလျှင် သူ့ရဲ့ လူကြီး လူကောင်း ဂုဏ်အင်ကို ထိပါးနိုင်သည်။ ထရံပေါ်မှာ အပေါက်လေး ရှိလိုရှိညား ရှာကြည့်သော်လည်း ဘာအပေါက်မှ မတွေ့။ ထိုကြောင့်
ဦးကျော်ခေါင်အဖို့ အသက်ကြီးမှ မုတ်ဆိတ်ပျားလာစွဲတာ ခံရသလားတော့ မသိ။ သူ့မိတ်ဆွေလည်းဖြစ်၊ ငယ်ပေါင်းလည်းဖြစ်တဲ့ ဦးစောမောင်က သူ့ကုမ္ပဏီမှာ ခေတ္တခဏ ရုံးသွားထိုင်ဖို့ ပြောတုန်းက ဦးကျော်ခေါင် လုံးဝ စိတ်မဝင်စားခဲ့။ ဒါကလည်း သူ့မှာ အကြောင်းရှိသည်။ ဦးကျော်ခေါင်ဆိုသည့်သူက အလုပ်လုပ်စရာမလိုဘဲ
အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင်
အခုပြောမဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်တက်နေတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့တဲ့ ဆရာမက ဒေါ်သီဒါထွဏ်း။ အဲဒီတုန်းကကျွန်တော် အသက် ၂၀ တောင် မပြည့်သေးဘူးရယ်။ ဆရာမ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက အိမ်ထောင်ပြုထားပြီးကတည်းက သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါဆိုသလို ယောက်ျားအိမ် လိုက်နေရတာပေါ့။ ဆရာမယောက်ျားက